Zawiesie linowe wykonane z lin stalowych jest częścią podstawowego wyposażenia w każdej firmie, gdzie podnosi się i przewozi ładunki.
Produkcja zawiesi linowych uregulowana jest norma PN-EN 13414 (dawniej PN-M-84732; PN-M-84733; PN-M-84734; PN-M-84735; PN-M-84736; PN-M-84737) . Nie obowiązuje już rozróżnianie zawiesi linowych wg starej polskiej normy np. typu F – pętle zakute zaciskiem, Fv – zacisk stożkowy, S – pętle zaplatane itd . Zamiast tego przepisy europejskie rozróżniają zawiesia z lin w zależności od ich formy oraz osprzętu zamontowanego na końcach cięgien (tabela 2 normy PN-EN 13414-1).
Wśród zawiesi linowych możemy rozróżnić 8 wariantów, z których każdy możne występować w rożnych udźwigach.
Zawiesia linowe zakuwane tulejami aluminiowymi i stalowymi: z rdzeniem organicznym FC (1) oraz z rdzeniem stalowym IWRC (2). Zawiesia linowe z końcami zaplatanymi z rdzeniem organicznym (3) lub stalowym (4) ze względu na sposób zakończenia o obniżonym obciążeniu roboczym.
Dla zawiesi linowych trójzwitych (5) i (6) stosuje się liny z rdzeniami stalowymi otaczającymi centralny rdzeń włókienny.
W przypadku zawiesi bezkolcowych typu Grummet stosuje się liny z rdzeniem organicznym (7) lub stalowym (8).
